سال 15, شماره ۱۰۴, ماهنامه عرصه پزشکی

vemurafenib به اضافه ریتوکسیماب در لوسمی سلول مویی صعب العلاج یا عود کننده

مترجم: پروین امامی پرستار

لوسمی سلول مویی (HCL) یک سرطان سلول B CD20+ کم خطر است که در آن مسیر جهش فعال سازی کیناز BRAF V600E یک نقش پاتوژنتیک بر عهده دارد. مهارکننده خوراکی BRAF به نام “ومورافنیب” با هدف قرار دادن BRAF V600E در کارآزمایی های بالینی شامل بیماران مبتلا به HCL صعب العلاج یا عود کننده سبب شد که ۹۱٪ از بیماران به درمان پاسخ دهند؛ ۳۵٪ از بیماران پاسخ کامل به درمان دادند. البته متوسط بقای عاری از عود بیماری فقط ۹ ماه بعد از توقف درمان بود.

روش ها: ما در یک کارآزمایی دانشگاهی، دو مرحله ای، و تک مرکزی شامل بیماران مبتلا به HCL صعب العلاج یا عود کننده، ایمنی و کارایی ومورافنیب (۹۶۰ میلی گرم، دو بار در روز به مدت ۸ هفته) به اضافه ریتوکسیماب متوالی و توام (۳۷۵ میلی گرم هر متر مربع از مساحت بدن، تجویز برای ۸ دوز طی یک دوره ۱۸ هفته ای) را ارزیابی کردیم. نقطه نهایی اولیه پاسخ کامل در انتهای درمان برنامه ریزی شده بود.

نتایج: در بین ۳۰ بیمار مبتلا به HCL که ثبت نام کردند، متوسط تعداد درمان های قبلی ۳ عدد بود. یک پاسخ کامل در ۲۶ بیمار (۸۷٪) در جمعیت به قصد درمان مشاهده شد. همه بیماران مبتلا به HCL که نسبت به شیمی درمانی (۱۰ بیمار) یا ریتوکسیماب (۵ بیمار) صعب العلاج بودند و همه بیمارانی که قبلاً با مهارکننده های BRAF درمان شده بودند (۷ بیمار) به درمان پاسخ کامل دادند. ترومبوسیتوپنی بعد از متوسط دو هفته برطرف شد، و نوتروپنی بعد از متوسط ۴ هفته بهبود یافت. از ۲۶ بیمار با پاسخ کامل نیز حداقل بیماری باقیمانده (MRD) در ۱۷ بیمار (۶۵٪) پاک شد. بقای عاری از پیشروی در بین هر ۳۰ بیمار ۷۸٪ در متوسط پیگیری ۳۷ ماه بود، بقای عاری از عود در بین ۲۶ بیمار با یک پاسخ نیز ۸۵٪ در متوسط پیگیری ۳۴ ماه بود. MRD در آنالیز موقت یا ‌post hoc منفی بود و هیچ درمان مهار کننده قبلی BRAF در رابطه با بقای طولانی تر عاری از عود وجود نداشت. اثرات سمی عمدتاً درجه ۱ یا ۲ بودند و آنهایی بودند که قبلاً برای این موارد مشخص شده بودند.

نتیجه گیری ها: در این تحقیق کوچک، تجویز داروی ومورافنیب به اضافه ریتوکسیماب که یک برنامه درمانی کوتاه مدت، عاری از شیمی درمانی، و غیرمییلوتوکسیک است با پاسخ کامل و ماندگار در اغلب بیماران مبتلا به HCL صعب العلاج یا عودکننده همراه بود.

Enrico Tiacci, M.D., Luca De Carolis, M.D., Edoardo Simonetti, M.D

N Engl J Med 2021; 384:1810-1823. May 13, 2021