Sven M. Francque, M.D., Ph.D., Pierre Bedossa, M.D., Ph.D
مدیریت استئاتوهپاتیت غیر الکلی (NASH) یک نیاز بالینی برآورده نشده است. Lanifibranor یک آگونیست pan-PPAR (گیرنده فعال شده با تکثیر پراکسی زوم) است که مسیرهای متابولیکی، التهابی و فیبروژنیک کلیدی را در پاتوژنز NASH تعدیل می کند.
روش‌ها در این مرحله b2، کارآزمایی تصادفی‌شده، دوسوکور، کنترل‌شده با دارونما، بیماران مبتلا به NASH غیرسیروتیک و بسیار فعال به‌طور تصادفی در نسبت ۱:۱:۱ برای دریافت ۱۲۰۰ میلی‌گرم یا ۸۰۰ میلی‌گرم لانیفیبرانور یا دارونما یک بار در روز به مدت ۲۴ هفته قرار گرفتند. نقطه پایانی اولیه، کاهش حداقل ۲ امتیاز در امتیاز SAF-A (بخش فعالیت سیستم امتیازدهی استئاتوز، فعالیت، فیبروز [SAF] که امتیازهایی برای بالون کردن و التهاب را در خود دارد) بدون بدتر شدن فیبروز بود. امتیازات SAF-A از ۰ تا ۴ متغیر است که نمرات بالاتر نشان دهنده فعالیت شدیدتر بیماری است. نقاط پایانی ثانویه شامل رفع NASH و رگرسیون فیبروز بود.
نتایج در مجموع ۲۴۷ بیمار تحت تصادفی سازی قرار گرفتند که ۱۰۳ (۴۲%) دیابت نوع ۲ و ۱۸۸ (۷۶%) فیبروز قابل توجه (متوسط) یا پیشرفته داشتند. درصد بیمارانی که حداقل ۲ امتیاز در نمره SAF-A کاهش یافته بود بدون بدتر شدن فیبروز، در بین افرادی که دوز ۱۲۰۰ میلی گرمی دریافت کردند، به طور قابل توجهی بالاتر بود، اما در بین افرادی که دوز ۸۰۰ میلی گرمی لانیفیبرانور را دریافت کردند، بالاتر نبود. نسبت به افرادی که دارونما دریافت کردند (دوز ۱۲۰۰ میلی گرم در مقابل دارونما، ۵۵ درصد در مقابل ۳۳ درصد؛ دوز ۸۰۰ میلی گرم در مقابل دارونما، ۴۸ درصد در مقابل ۳۳ درصد). نتایج هر دو دوز ۱۲۰۰ و ۸۰۰ میلی گرم لانیفیبرانور را نسبت به دارونما برای رفع NASH بدون بدتر شدن فیبروز (به ترتیب ۴۹% و ۳۹% در مقابل ۲۲%)، به نفع بهبود مرحله فیبروز حداقل ۱ بدون بدتر شدن بود. NASH (به ترتیب ۴۸ و ۳۴ درصد در مقابل ۲۹ درصد)، و رفع NASH به علاوه بهبود در مرحله فیبروز حداقل ۱ (به ترتیب ۳۵ درصد و ۲۵ درصد در مقابل ۹ درصد). سطح آنزیم های کبدی کاهش یافت و سطح اکثر بیومارکرهای چربی، التهابی و فیبروز در گروه های لانیفیبرانور بهبود یافت. میزان حذف عوارض جانبی کمتر از ۵ درصد بود و در بین گروه‌های آزمایشی مشابه بود. اسهال، تهوع، ادم محیطی، کم خونی و افزایش وزن با لانیفیبرانور بیشتر از دارونما رخ داد.
نتیجه‌گیری در این کارآزمایی فاز ۲b که شامل بیماران مبتلا به NASH فعال بود، درصد بیمارانی که حداقل ۲ امتیاز در نمره SAF-A بدون بدتر شدن فیبروز کاهش یافتند، با دوز ۱۲۰۰ میلی‌گرمی لانیفیبرانور به طور قابل‌توجهی بیشتر از دارونما بود. این یافته ها از ارزیابی بیشتر لانیفیبرانور در کارآزمایی های فاز ۳ پشتیبانی می کند.
N Engl J Med 2021; 385:1547-1558. October 21, 2021
