Hanin Ghrayeb, Mazen Elias, Jeries Nashashibi, Awni Youssef, Liala Mahagna
زمینه پژوهش: کم خونی فقر آهن (IDA) با کاهش اشتها همراه است. هورمون گرلین یکی از تنظیم کننده های اصلی اشتها است.
اهداف: هدف از این مطالعه، ارزیابی اشتها و سطح هورمون گرلین در بیماران مبتلا به IDA، و بررسی تاثیر آهن درمانی تزریقی بر تغییرات اشتها و هورمون گرلین است.
مواد و روش ها: در مجموع ۵۶ بیمار IDA و ۵۱ گروه کنترل در مطالعه وارد شدند. سطح اشتها و گرلین در ابتدا و به دنبال درمان با آهن تزریقی مورد بررسی قرار گرفت. موارد نامبرده در فواصل زمانی مربوطه در گروه کنترل ارزیابی شدند. اشتها با استفاده از نمره SNAQ (پرسشنامه اشتها) و سطح گرلین ناشتا توسط گرلین آسیل شده (AG)، گرلین آسیل نشده (UAG) و نسبت مربوطه آنها AG / UAG ارزیابی شد.
نتایج: در گروه بیماران IDA به طور قابل توجهی نمره SNAQ پایین تر، سطح AG بالاتر و نسبت AG/UAG بالاتر در مقایسه با گروه شاهد سالم مشاهده شد. میانگین نمرات SNAQ به ترتیب ۳.۴۵±۱۲.۵۶ و ۲±۱۶.۱ بود. سطح متوسط AG به ترتیب pg/ml57.5 و pg/ml43 بود. و میانگین نسبت AG/UAG به ترتیب ۰.۴۸ و ۰.۲۵ بود. در تجزیه و تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره، IDA به طور مستقل با کاهش نمرهSNAQ (β=-۰.۵۲۴)، و افزایش گرلین آسیله همراه بود. پس از درمان IDA، نمرات SNAQ به طور معنی داری با میانگین ۲ امتیاز افزایش یافت. نسبت AG و AG/UAG به ترتیب با میانگین -۱۸.۴۴pg/ml و -۰.۲ به طور معنی داری کاهش یافت. گروه کنترل هیچ تغییر معنی داری در نمرات SNAQ یا گرلین در فواصل زمانی مربوطه نشان نداد.
نتیجه گیری: بیماران IDA در مقایسه با افراد سالم، دارای اشتهای کمتری هستند در حالی که فعالیت هورمون گرلین متناقض با سطح اشتها بوده و فعالیت این هورمون افزایش می یابد. درمان IDA باعث افزایش اشتها و کاهش سطح گرلین می شود. برای کشف سازوکار این فعالیت متناقض گرلین، به مطالعات آینده نیاز است.
PubMed. PLoS One. 2020 Jun 4;15(6):e0234209
