Vivian Hsiao, MD; Tyler J. Light, MD; Abdullah A. Adil, BS
میزان عواقب شایع جراحی در همی تیروئیدکتومی (HT) در مقایسه با تیروئیدکتومی توتال (TT) در درمان میکروکارسینوم پاپیلاری تیروئید چیست؟
در این مرور سیستماتیک و متاآنالیز از ۱۷ مطالعه شامل ۱۴۱۶ بیماری که تحت HT و ۲۴۱۱ بیماری که تحت TT قرار گرفتند بود.
خطر فلج موقت یا دائمی چین یا تار صوتی بیمارانی که تحت HT قرار گرفتند در مقایسه با بیمارانی که با روش TT بودند، پایین تر بود. بیمارانی که با روش HT انجام دادند، در مقایسه با بیمارانی که تحت TT قرار گرفتند،َ خطر پایین تر هیپوپارائیدیسم موقت یا دائمی و خطر بالاتر عود نئوپلاسم بدخیم لُب طرف مخالف را در مقایسه با بیمارانی که تحت TT قرار گرفتند، داشتند.
موضوع: یافته های این مطالعه نشان می دهد که عواقب عمل جراحی کارسینوم میکروپاپیلاری تیروئید با حدت عمل جراحی افزایش می یابد، اگرچه عواقب و عود بیماری برای هر دو عمل پایین بودند.
اهمیت: میکروکارسینوم های پاپیلاری تیروئید (PTMCs) با افزایش بروز سرطان تیروئید در دهه های اخیر همراه بوده است. تیروئیدکتومی توتال (TT) از نظر تاریخچه درمان اولیه بوده است، اما رهنمودهای اخیر همی تیروئیدکتومی (HT) برای انتخاب سرطان های کم خطر را توصیه می کنند؛ البته نسبت خطر- مزیت دو عمل به طور ناقص مشخص شده است.
هدف: مقایسه میزان عواقب عمل جراحی بین TT و HT برای درمان PTMC.
منابع داده ها: داده ها از SCOPUS، Medline از طریق فصل مشترک PubMed، و دفتر ثبت مرکزی کارآزمایی های کنترل شده کوچران (CENTRAL)؛ از ۱ ژانویه ۲۰۲۱ بدون محدودیت تاریخ شروع جمع آوری شدند. اصطلاحات مربوط به کارسینوم پاپیلاری تیروئید و درمان آن برای اصلاح متن مورد استفاده قرار گرفتند. این متاآنالیز از ایتم های گزارش دهی ارجح برای مرورهای سیستماتیک و رهنمود متاآنالیزها (PRISMA) استفاده کرد و طبق متاآنالیز مطالعات مشاهده ای در پروپوزال اپیدمیولوژی (MOOSE) نوشته شد.
انتخاب مطالعه: بررسی اولیه پیامدهای اولین درمان جراحی در PTMC که توسط افراد بزرگسال گزارش داده شدند و همچنین حداقل یک عارضه مورد نظر در تحقیق گنجانده شدند. مقالات ارزیابی کننده عمل های ثانویه یا شیوه های عمل جراحی غیر باز از تحقیق کنار گذاشته شدند. انتخاب تحقیق، استخراج داده ها، و خطر ارزیابی پیشداوری به وسیله دو مرورگر مستقل انجام شدند و موضوعات مغایر به وسیله مرورگر ارشد برطرف شدند.
استخراج و سنتز داده ها: تخمین های اثر گردآوری شده با استفاده از یک مدل سنجش واریانس معکوس اثرات راندم محاسبه شدند.
پیامدها و معیارهای اصلی: عود و محل سرطان، مرگ و میر (به هر علت و مختص به بیماری)، فلج چین صوتی، هیپوپاراتیروئیدیسم، و خونریزی/ هماتوم از عواقب در نظر گرفته شدند. خطر پیشداوری با استفاده از مقیاس ارزیابی کیفیت McMaster مقیاس Harms ارزیابی شد.
نتایج: در این مرور سیستماتیک و متاآنالیز، ۱۷ مطالعه آنالیز شدند و شامل ۱۴۱۶ بیماری که تحت HT قرار گرفتند و ۲۴۱۱ بیماری که تحت TT قرار گرفتند، بود (HT: مجموع میانگین سن، ۴۷ سالگی ۱۱۳۹، ۸۴.۶٪ مونث بودند؛ و TT: مجموع میانگین سنی، ۴۸.۸ سالگی؛ ۱۶۷۱ ، ۷۷.۴٪ مونث بودند). بیمارانی که تحت HT قرار گرفتند در مقایسه با بیمارانی که تحت TT قرار گرفتند، خطر بسیار پایین تر فلج موقت چین صوتی را داشتند (۳.۳٪ در برابر ۴.۵٪)، (نسبت خطر سنجیده شده ۰.۴؛ ۰.۷-۰.۲)، هیپوپاراتیروئیدیسم موقت (۲.۲٪ در برابر ۲۱.۳٪) (WRR، ۰.۱؛ ۰.۴-۰.۰)، و هیپوپارائیدیسم دائم (۰٪ در برابر ۱.۸٪) (WRR، ۰.۲؛ ۰.۸- ۰.۰). عود نئوپلاسم بدخیم لُب طرف مخالف ۲.۳٪ در گروه HT بود، در حالی که چنین واقعه ای در گروه TT رخ نداد. همی تیروئیدکتومی با میزان عود کلی بالاتر ۳.۸٪ در برابر ۱.۰٪) (WRR، ۲.۶؛ ۵.۴- ۱.۳) همراه بود، اما هیچ تفاوتی در میزان عود در بستر یا گردن تیروئید وجود نداشت.
نتیجه گیری و ارتباط: نتایج این مرور سیستماتیک و متاآنالیز به دانش فعلی نسبت خطر- مزیت HT در برابر TT برای درمان PTMC کمک می کند و داده هایی را به بیمار ارائه می کند که بتواند برای تصمیم گیری در خصوص درمان از آنها استفاده کند.
JAMA Otolaryngol Head Neck Surg. May 5, 2022. doi:10.1001/jamaoto.2022.0621
