مترجم: فرناز اخباری – ماما
مقاله جیمز و همکاران که معاینات پای افراد مسن را تشریح می کند بر اهمیت این معاینه فیزیکی تأکید دارد. با این حال، به اهمیت تشخیص زودهنگام ملانوم در این محل خاص اشاره ای نمی کند. ضخامت ملانوم پا و ساب انگوال در هنگام تشخیص به طور متوسط ۵.۰۳ میلی متر (مهم ترین شاخص پیش آگهی ملانوم) است، اما در سایر نقاط پوستی، ملانوما به طور متوسط حدود ۰.۸ میلی متر ضخامت دارد.
در نتیجه، میزان بقای کلی و بدون پیشرفت بیماری برای که ملانوم در پا دارند بدتر است. علاوه بر این، ملانوم پا در افراد مسن بیشتر از افراد جوان دیده می شود، زیرا آنها در انجام خودآزمایی با مشکلات بیشتری مواجه هستند. با تشخیص اشتباه اولیه، این بیماری می تواند تاخیر تشخیصی قابل توجهی داشته باشد. از آنجایی که ملانوم در این محل اغلب به شکل آمالانوز رخ می دهد و شبیه زگیل های بی اهمیت، هماتوم های زیر زبانی، زخم های عروقی یا دیابتی، یا سایر بیماری های التهابی مزمن که در افراد مسن دیده می شود، تشخیص دقیق می تواند چالش برانگیز باشد (شکل).
مقالات گزارش های متعددی از درمان های مختلف این ضایعات ارائه می دهد که با تاخیرهای تشخیصی قابل توجه، اغلب منجر به مرگ بیمار می شود. علاوه بر این، یک پیام مکرر در کمپین‌های پیشگیری ثانویه برای مبارزه با ملانوما دقیقاً متوجه پزشکان، متخصصین پا، فیزیوتراپیست‌ها و سایر متخصصانی است که به دلایل دیگر پاها را بررسی می‌کنند. چنین متخصصانی، در صورت آموزش کافی، می توانند بیمار مبتلا به ضایعه مشکوک پا را برای تشخیص تاییدی به جراح یا متخصص پوست ارجاع دهند.
شکل: ملانوم کف پا بین انگشتی در یک خانم ۸۲ ساله. ضایعه حدود ۳۶ ماه تاخیر تشخیصی داشت زیرا در ابتدا به اشتباه به عنوان هماتوم تشخیص داده شد.
ما معتقدیم که اگرچه تشخیص مایکوز یا زخم دیابتی در افراد مسن مهم است، ملانوم نادیده گرفته شده نه تنها کیفیت زندگی بیمار را کاهش می دهد، بلکه می تواند منجر به مرگ نیز شود. در نتیجه، ما معتقدیم که این موضوع نه تنها باید ذکر می شد، بلکه باید درمقاله مروری جیمز و همکاران نیز بر اهمیت آن تاکید شد.
Vincenzo De Giorgi, MD. Flavia Silvestri, MD. Federico Venturi, MD. Federica Scarfì, MD
American Medicine Journal. VOLUME 134, ISSUE 11, E563, NOVEMBER 01, 2021
