Nitin Jain, MD; Michael Keating, MD; Philip Thompson, MD
پاسخهای طولانی مدت با درمان خط اول ترکیبی از دو داروی ایبروتینیب و ونتوکلاکس در بیماران مبتلا به لوسمی لنفوسیتیک مزمن چیست؟
یافت ها: در این آزمایش فاز ۲ غیر تصادفی، به ۸۰ بیمار با سرطان خون لنفوسیت مزمن که قبلاً در مان نشده اند، ایبروتینیب و ونتوکلاکس ترکیبی برای ۲۴ دوره داده شد. در تجزیه و تحلیل به قصد درمان، بهبودی بیماری باقی مانده قابل اندازه گیری غیرقابل تشخیص مغز استخوان توسط ۵۶ درصد بیماران در ۱۲ دوره و ۶۶ درصد بیماران در ۲۴ دوره از درمان ترکیبی بدست آمد. به طور کلی، ۷۵٪ از بیماران به عنوان بهترین پاسخ به بهبودی باقی مانده قابل اندازه گیری مغز استخوان-غیرقابل تشخیص، دست یافتند، بقای بدون پیشرفت ۳ ساله در ۹۳٪ بیماران مشاهده شد.
معنی: یافته های این مطالعه نشان می دهد که درمان ترکیبی با ایبروتینیب و ونتولاکس ممکن است یک روش درمانی مفید برای بیماران با سرطان خون لنفوسیت مزمن که قبلاً درمان نشده اند باشد.
اهمیت: درمان های هدفمند خوراکی، باعث پیشرفت در درمان لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) شده اند. این روش های درمانی شامل مهارکننده های تیروزین کیناز بروتن است که به عنوان مونوتراپی استفاده می شود و ونتوکلاکس بازدارنده Bcl-2 است که به طور معمول با آنتی بادی مونوکلونال CD20 ترکیب می شود. مطالعات بالینی بین مهار کننده های تیروزین کیناز بروتون و ونتوکلاکس مهار کننده Bcl-2، هم افزایی نشان داده است.
هدف: بررسی میزان بهبودی کامل، بهبودی کامل با ریکاوری ناقص، و بیماری باقی مانده قابل اندازه گیری غیر قابل تشخیص مغز استخوان (U-MRD) پس از درمان ترکیبی ابروتینیب و ونتوکلاکس.
طراحی، تنظیم و شرکت کنندگان: در یک کارآزمایی تک مرحله ای و فاز ۲ غیر تصادفی، بیماران را از ۱۷ آگوست ۲۰۱۶ تا ۵ ژوئن ۲۰۱۸ ثبت نام کردند. شرکت کنندگان شامل بیماران با سرطان لنفوسیت مزمن است که با معیارهای بین المللی درمانی سرطان لنفوسیتی مزمن در سال ۲۰۰۸ تحت درمان بودند اما درمان نشده بودند. بیماران حداقل باید یکی از ویژگیهای زیر را داشته باشند: دیلیشن(۱۷p) ، CLL جهش یافته TP53 ، دیلیشن (۱۱q)، ژن متغیر زنجیره سنگین ایمونوگلوبولین بدون موتاسیون، یا سن ۶۵ سال یا بالاتر.
مداخله: درمان شامل ایبروتینیب، ۴۲۰ میلی گرم در روز، به صورت تک درمانی برای ۳ دوره بود، پس از آن با ونتوکلاکس (دوز استاندارد هفتگی تا ۴۰۰ میلی گرم در روز) به مدت ۲۴ دوره درمان ترکیبی همراه شد. با توجه به معیارهای کارگاه بین المللی سرطان لنفوسیت مزمن در سال ۲۰۰۸، پاسخ ها در نقاط پشت هم ارزیابی شد. بیماری باقیمانده قابل اندازه گیری (MRD) توسط سیتومتری جریان چند رنگ با حساسیت ۱۰−۴ مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج و اقدامات اصلی: نتایج شامل بهبودی کامل، بهبودی کامل با ریکاوری ناقص و میزان بیماری باقیمانده قابل اندازه گیری غیرقابل تشخیص مغز استخوان بود.
نتایج: هشتاد بیمار (۵۷ مرد) (۷۱ درصد) تحت درمان قرار گرفتند. سن متوسط ۶۵ سال بود (دامنه: ۲۶ تا ۸۳ سال). میانگین فالوآپ برای همه ۸۰ بیمار ۳۸.۵ ماه بود (دامنه ، ۵.۶ تا ۵۱.۱ ماه). پنج بیمار مطالعه را در مرحله منوتراپی ایبروتینیب قطع کردند. ۷۵ بیمار باقی مانده تحت درمان ترکیبی قرار گرفتند. در تجزیه و تحلیل به قصد درمان ترکیبی، ۴۵ بیمار (۵۶٪) به بهبودی بیماری باقیمانده قابل اندازه گیری غیرقابل تشخیص مغز استخوان در ۱۲ دوره و ۵۳ (۶۶٪) بیمار به بهبودی بیماری باقیمانده قابل اندازه گیری غیرقابل تشخیص مغز استخوان در ۲۴ دوره دست یافتند. به طور کلی، ۶۰ بیمار (۷۵٪) به عنوان بهترین پاسخ به بهبودی بیماری باقیمانده قابل اندازه گیری غیرقابل تشخیص مغز استخوان دست یافتند. پاسخ ها در تمام زیر گروه های پر خطر، مستقل از وضعیت جهش متغیر ژن زنجیره سنگین ایمونوگلوبولین، فلورسانس درجا دسته هیبریداسیون، یا جهش TP53 مشاهده شد. بقای ۳ ساله بدون پیشرفت ۹۳٪ و بقای کلی ۳ ساله ۹۶٪ بود. هیچ بیماری پیشرفت سرطان انفسیت مزمن نداشت. ۲ بیمار دچار ترانسفورماتور ریشتر شدند.
نتیجه گیری و ارتباط: یافته های این مطالعه نشان می دهد که درمان ترکیبی با ایبروتینیب و ونتوکلاکس ممکن است برای بیماران با سرطان مزمن لنفسیت که قبلاً درمان نشده اند مفید باشد. به نظر می رسد بهبودی در طی پیگیری بیش از ۳ سال تداوم دارد، با فعالیتی که در زیر گروه های بیماری پرخطر، از جمله کسانی که دارای سرطان لنفوسیت مزمن جهش یافته del(17p)/TP53 هستند دیده می شود.
JAMA Oncol. June 10, 2021
