Coen T. Butters, B.Med., D.C.H., Margot Nash, M.B., B.S., M.D
دختری ۱۶ روزه که هنوز به وزن اولیه خود نرسیده بود با لتارژی به بخش اورژانس آورده شد. وی دارای تاکی پنه بود و با یک بروئی کبدی و همچنین هشت همانژیوم کوچک در پوست سر، قفسه سینه، شکم و اندام ها که در طی چند روز پس از تولد مشاهده شده بود، قابل توجه بود. سونوگرافی شکم، ضایعات هیپواکوئیک گرد متعددی را در کبد نشان داد (پانل A). در MRI کل بدن، ضایعات کبدی تقویت شده با کنتراست، به قطر ۲۰ میلی متر، که در تصاویر با وزن T2 (پانل B) بیش از حد وجود دارد، یافته ای مطابق با همانژیوم کبدی نوزادان است. کاردیومگالی متوسط نیز مشاهده شد. مطالعات آزمایشگاهی سطح تیروتروپین ۲۵.۵ میلی آمپر در لیتر (دامنه مرجع ۰.۵۰ تا ۸.۵۰) و تری اودوتیرونین معکوس بیشتر از ۳۶۹۶ pmol در لیتر (دامنه مرجع ۱۴۰ تا ۵۴۰) را نشان داد. از عوارض همانژیوم کبدی نوزادان می توان به نارسایی قلبی با خروجی بالا، کم کاری تیروئید مصرفی و خونریزی اشاره کرد. این ضایعات عروقی معمولاً رشد سریعی دارند و به دنبال آن مرحله ای از تکامل آهسته انجام می شود، گاهی اوقات در طی یک سال. درمان با پروپرانولول، فوروزماید و لووتیروکسین با دوز بالا آغاز شد. اندازه ضایعات کبدی به تدریج کاهش یافت و پس از ۹ ماه، درمان با موفقیت متوقف شد.
N Engl J Med 2021; 385:e10. July 15, 2021
