Pok-Tin Tang, M.R.C.P., Kenneth Chan, M.R.C.P
مردی ۷۹ ساله با سابقه ی احتباس ادراری که با سوند ادراری ثابت تحت درمان قرار گرفته بود، به علت شوک سپتیک در بخش مراقبت های ویژه بستری شد. در روز اول بستری، جهت شروع درمان جایگزینی کلیه برای آسیب حاد کلیه اولیگوریک، از راهنمایی اولتراسونوگرافی برای جایگذاری یک کاتتر همودیالیز در ورید ژوگولار داخلی سمت راست استفاده گردید. رادیوگرافی قفسه ی سینه که پس از این عمل به دست آمد، حاکی از عبور کاتتر از خط وسط در سطح مانوبریوم بود که وارد مدیاستن چپ شده بود (پانل A، پیکان). با وجود اینکه تجزیه و تحلیل گاز خون با جایگذاری کاتتر وریدی مطابقت داشت، جایگذاری کاتتر در شریان در ابتدا مشکوک بود. مرور گذشته نگر تصاویر سی تی اسکن اخیر از قفسه ی سینه (پانل B) حاکی از جدا شدن ورید کاوای فوقانی چپ ثابت است که در امتداد مدیاستن چپ حرکت می کند و سپس به یک سینوس کرونر بزرگ (علامت ستاره) متصل می شود که به دهلیز راست (نوک پیکان) تخلیه می شود. ورید کاوای فوقانی چپ ثابت که اغلب به طور اتفاقی تشخیص داده می شود شایع ترین ناهنجاری سیستم وریدی قفسه ی سینه است. این مورد عموماً همزمان با ورید کاوای فوقانی راست رخ می دهد که در این بیمار یافت نشد. کشت نمونه ی ادراری این بیمار رشد اشریشیا کلای را نشان می داد. پس از درمان با وازوپرسورها، عوامل آنتی بیوتیکی و درمان جایگزینی کلیه، شوک سپتیک و آسیب حاد کلیه برطرف شدند و کاتتر همودیالیز بدون عارضه خارج شد.
N Engl J Med 2022; 386:879. March 3, 2022
