مترجم: فرناز اخباری– ماما
اولمزارتان، یک داروی ضد فشار خون در میان مسدودکننده های گیرنده آنژیوتانسینII ، (ARB) به ندرت با آنتروپاتی شدید شبه اسپرو همراه شده است. بیماران با آتروفی پرز و علائمی که مطابق با بیماری سلیاک سرونگاتیو، مراجعه می کننداین حالت وجود دارد. ما در اینجا یک مورد آنتروپاتی ناشی از اولمزارتان را شرح می دهیم.
یک آقای ۷۹ ساله با سابقه پزشکی قبلی فشار خون با تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش وزن ۳۰ پوندی و افت فشار خون مراجعه کرد. بیمار در زمان بستری در شرایط افت فشار خون که با مایعات بهبود یافته بود اولمزارتان را قطع کرد.ازفاگوگاسترودئودنوسکوپی و کولونوسکوپی انجام شد و یافته هایی از جمله آتروفی پرزهای روده کوچک مشاهده شد. بیمار آزمایشاتی شامل آنتی بادی ایمونوگلوبولین گلیادین د آمینه IgG 1.43 واحد، آنتی بادی IgG ترانس گلوتامیناز بافتی ۳.۴۹ واحد، آنتی بادی IgA گلیادین د آمینه منفی و آنتی بادی IgA ترانس گلوتامیناز بافتی منفی (همه در محدوده طبیعی) داشت. اسهال بیمار طی چند روز در طول بستری بهبود یافت و او با دستورات لازم برای ادامه استفاده از اولمزارتان تا زمان پیگیری با پزشک مراقبت های اولیه، مرخص شد.و اولمزارتان او مجدداً شروع شد.
بیمار چندین هفته بعد با گزارش عود علائم گوارشی به بخش اورژانس مراجعه کرد و دوباره مشخص شد که در هنگام اسهال دچار افت فشار خون شده است. اولمزارتان بیمار دوباره در زمان بستری قطع شد و افت فشار خون با تجویز مایعات بهبود یافت. زمانی که اولمزارتان تجویز شد، بیمار مجدداً در طی چند روز بهبودی، حالت تهوع و اسهال داشت که باعث نگرانی در مورد آنتروپاتی ناشی از اولمزارتان شد. این بار بیمار با بودزوناید ترخیص شد. در زمان ترخیص، به او توصیه شد که اولمزارتان را قطع کند و داروهای جایگزین ضد فشار خون، آملودیپین و هیدروکلروتیازید به وی تجویز کردند. ویزیت پیگیری ۲ ماه پس از ترخیص انجام شد که در آن زمان علائم وی برطرف شده بود.
آنتروپاتی ناشی از اولمزارتان، بیماری سلیاک را تقلید می کند. تظاهرات بالینی شامل حالت تهوع، اسهال و کاهش وزن است. آزمایش سرولوژیکی برای بیماری سلیاک می تواند به افتراق این دو بیماری کمک کند، زیرا آزمایشات در انتروپاتی ناشی از اولمزارتان منفی است. در حالی که در برخی از بیماران مبتلا به بیماری سلیاک آزمایش سرم منفی است، باید آزمایش تکمیلی برای قطع اولمزارتان در نظر گرفته شود، زیرا بهبود علامتی بدون عود، همانطور که در این بیمار مشاهده می شود، نشان دهنده انتروپاتی ناشی از اولمزارتان است. معمولاً بیماران پس از چندین سال مصرف اولمزارتان علائمی را نشان می دهند که نشان دهنده مکانیسم آسیب سلولی ناشی از دارو است. شایان ذکر است، بیماران ممکن است پس از چندین سال علائم را نشان دهند، حتی اگر قبلا از اولمزارتان بدون عوارض جانبی استفاده کرده باشند.
اگر چه مکانیسم دقیقی که اولمزارتان باعث ایجاد انتروپاتی می شود نامشخص است، یک مسیر احتمالی شامل آپوپتوز مستقیم انتروسیت ها به دلیل فعال شدن بیش از حد گیرنده های آنژیوتانسین II پس از مسدود شدن گیرنده های نوع ۱ توسط اولمزارتان است. یک نظریه جایگزین نشان می دهد که اولمزارتان فاکتور رشد تبدیل کننده β را مهار می کند و باعث کاهش گردش انتروسیت می شود. با این حال، هیچ یک از این مکانیسم ها توضیح نمی دهد که چرا سایر ARB ها، مانند لوزارتان، با القای آنتروپاتی مرتبط نیستند.
بیماران معمولاً با قطع مصرف اولمزارتان بهبود می یابند، همانطور که بهبود در بیمار ما نیز اتفاق افتاد. همچنین تایید شده که استروئیدها علائم ایجاد شده انتروپاتی ناشی از اولمزارتان را بهبود می بخشند و باعث تجویز مصرف بودزوناید برای بیمار می شود. جهت درمان فشار خون، ممکن است یک داروی جایگزین به بیماران بدهند، همانطور که به بیمار ما تجویزشد. گزارش‌های موردی نشان می‌دهد که جایگزینی اولمزارتان با لوزارتان (ARB دیگر) همچنین منجر به بهبود بالینی و بافت‌شناسی می‌شود، که نشان می‌دهد آنتروپاتی ممکن است مختص اولمزارتان باشد و یک اثر کلاسی ARBها نباشد.
Nike Izmaylov, BA
The American Journal of Medicine. VOLUME 135, ISSUE 4, E92, APRIL 01, 2022
