John P.H. Wilding, D.M., Rachel L. Batterham, M.B., B.S., Ph.D., Salvatore Calanna, Ph.D
چاقی یک چالش بهداشت جهانی است که دارای گزینه های دارویی کمی می باشد. اینکه آیا بزرگسالان مبتلا به چاقی می توانند با سماگلوتید یک بار در هفته با دوز ۲.۴ میلی گرم به عنوان مکمل مداخله ای در سبک زندگی به کاهش وزن دست یابند تأیید نشده است.
روش مطالعه: در این کارآزمایی دو سو کور، ما ۱۹۶۱ بزرگسال با شاخص توده بدنی (وزن به کیلوگرم تقسیم بر مربع قد به متر) ۳۰ یا بیشتر (۲۷ ≥ در افراد با مرتبط با وزن شرایط همزیستی بزرگتر از ۱) ثبت نام کردیم. این افراد دیابت نداشت و به طور تصادفی آنها را به نسبت ۱ به ۲ در ۶۸ هفته درمان با سماگلوتید زیر جلدی یکبار در هفته (با دوز ۲.۴ میلی گرم) یا دارونما، به علاوه مداخله در شیوه زندگی اختصاص داده شدند.
نقاط انتهایی اولیه، درصد تغییر در وزن بدن و کاهش وزن حداقل ۵٪ بود. برآورد اولیه (توصیف دقیق اثر درمانی که منعکس کننده هدف آزمایش بالینی است) بدون توجه به قطع درمان یا مداخلات نجات دهنده، اثرات را ارزیابی کرد.
نتایج: میانگین تغییر وزن بدن از ابتدا تا هفته ۶۸ در گروه سماگلوتید ۱۴.۹− در مقایسه با ۲.۴-٪ در گروه دارونما بود، تفاوت درمان تخمینی۴۱۲.۴- درصد بود. تعداد بیشتری از شرکت کنندگان در گروه سماگلوتید نسبت به گروه دارونما در هفته ۶۸ کاهش وزن ۵٪ یا بیشتر، ۱۰٪ یا بیشتر و ۱۵٪ یا بیشتر به دست آوردند. تغییر وزن بدن از ابتداتا هفته ۶۸ در گروه سماگلوتید ۱۵.۳− بود در حالی که در گروه دارونما ۲.۶ -کیلوگرم بود. شرکت کنندگانی که سماگلوتید دریافت کرده اند نسبت به افرادی که دارونما دریافت کرده اند، بهبود بیشتری نسبت به عوامل خطر کاردیومتابولیک و افزایش بیشتر عملکرد فیزیکی گزارش شده توسط شرکت کنندگان داشته اند.
حالت تهوع و اسهال شایعترین عوارض جانبی همراه با سماگلوتید بود. شدت آن ها به طور معمول گذرا و خفیف تا متوسط بود و با گذشت زمان فروکش می کردند. بیشتر شرکت کنندگان در گروه سماگلوتید نسبت به گروه دارونما به دلیل حوادث گوارشی درمان را قطع کردند.
نتیجه گیری: در شرکت کنندگان با اضافه وزن یا چاقی، ۲.۴ میلی گرم سماگلوتید یک بار در هفته به علاوه مداخله در سبک زندگی با کاهش مداوم و بالینی مرتبط با وزن بدن همراه بود.
New England Journal Medicine. February 10, 2021
