Lorraine Tong, B.Sc., Yu-Tang Chang, M.D., Ph.D
پسر ۱۱ روزه ای که در هفته ۳۹ بارداری متولد شده بود با اسهال آبکی، استفراغ صفراوی، اتساع شکم که به تدریج بدتر می شد، و شوک به اورژانس آورده شد. هیچ عارضه ای در طول تولد او وجود نداشت و او در حین دریافت شیر مادر بطور مناسب رشد کرده بود. در حالتی که او هوای محیط را تنفس می کرد، اشباع اکسیژن ۸۲ درصد بود؛ و فشار خون قابل اندازه گیری نبود. در معاینه فیزیکی، سیانوز عمومی و انقباضات زیر دنده ای وجود داشت و صدای روده قابل شنیدن نبود. رادیوگرافی شکم حاکی از گاز در دیواره روده بود، یافته ای که به عنوان پنوماتوز روده ای شناخته می شود (پانل A). نای بیمار لوله گذاری شد و درمان با طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها، مایعات داخل وریدی و وازوپرسورها آغاز شد. به علت بدتر شدن علائم همراه با شوک، لاپاراتومی اکتشافی انجام پذیرفت. حباب های گاز در دیواره های روده‌های کوچک و بزرگ (پانل B) دیده می شد، یافته ای که با تشخیص انتروکولیت نکروزان مطابقت دارد. انتروکولیت نکروزان نوعی نکروز ایسکمیک روده ی تهدید کننده ی زندگی است که عموما در نوزادان نارس دیده می شود. با این وجود، برخی از شرایط همچون بیماری مادرزادی قلبی، می تواند احتمال ابتلا به انتروکولیت نکروزان در نوزادان با رشد کامل را نیز افزایش دهد. در حین عمل، نبض بیمار از دست رفت. علیرغم آغاز احیای قلبی ریوی، بیمار فوت کرد. انجام کالبد شکافی توسط خانواده رد شد.
N Engl J Med 2022; DOI: 10.1056/NEJMicm2115830. March 12, 2022
